مورد استفاده
پایش بیماری های کبدی ، مجاری صفراوی و همولیتیک
نام روش اندازه گیری
photometeric

نوع نمونه
"سرم ، پلاسما EDTA"
حجم نمونه
1 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
"5 روز در دمای 8 -2 c˚ ، سه ماه در 20- c˚( دور از نور)"
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
راهنمای جمع آوری نمونه
"بلافاصله پس از جمع آوری و جداسازی ، تا قبل از انجام آزمایش ،نمونه در لوله تیره ( محیط تاریک) نگهداری و حمل گردد.از تکرار چرخه ذوب و انجماد خودداری گردد.
اطلاعات لازم از بیمار
سن بیمار
معیار رد نمونه
"حجم کم ، همولیز"
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
از مصرف داروی هپاتوکسیک اجتناب گردد

اطلاعات بالینی
از بیلی روبین جهت پایش بیماری های کبدی،مجاری صفراوی و همولیتیک استفاده می‌گردد. کاربرد ( علل افزایش بیلی روبین:) در بیماری کبدی-صفراوی :هپاتیت،کلانژیت،کله سیستیت،سیروز،بدخیمی های کبدی اولیه و ثانویه،مصرف الکل- سوء تغذیه و یا ناشتا بودن طولانی به مدت بیشتر از 36 ساعت باعث افزایش متوسط بیلی روبین می‌گردد.و نیز کم خونی بدخیم ،کم خونی همولیتیک ، اریتروبلاستوز جنینی ،هماتوما ، تزریق خون خصوصاً اگر چندین واحد خون درمدت زمان کوتاه تزریق گردد یا بصورت واکنش تأخیری نیز میتواند سبب افزایش بیلی روبین گردد.
احتیاط ها
سرم همولیز باعث ایجاد خطا در نتایج به دست آمده میگردد.در معرض نور بودن به مدت طولانی سبب فتوایزومریزاسیون و افزایش بیلی روبین مستقیم می‌شود.برای انسداد فوکال صفراوی استفاده از آلکالن فسفاتاز سرم می‌تواند حساسیت بیشتری داشته باشد.داروهای متعددی سبب افزایش بیلی روبین هستند که اغلب بدلیل کلستاز و یا آسیب سلول کبدی باعث این افزایش می‌گردند.اهم این داروها عبارتند از استامینوفن،آسپرین،استروئیدهای آنابولیک،آزاتیوپرین،کلرپرومازین،کلیندامایسین،اریترومایسین،استروژن های استریفیه،جنتامایسین،ایندومتاسین،ایزونیازید،مهارکننده های MAO،متیل دوپا،نورتریپتیلین،OCP،پنی سیلین،فنوتیازین،پروکائین آمید،پیرازین آمید،سولفونامید،والپروئیک اسید،وارفارین. برخی داروها نیز سبب کاهش بیلی روبین بدلیل تداخل در روشهای اندازه گیری می‌گردند که شامل آمیکاسین،مقادیر بالای ویتامین C و تئوفیلین می‌باشد.