مورد استفاده
تشخیص ترومبوزهای وریدی
نام روش اندازه گیری
photometeric
نام های مشابه
AT III Antigen/Immunologic - Antithrombin III, Immunologic, Plasma

نوع نمونه
پلاسما سیتراته
حجم نمونه
1 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
"8 ساعت در دمای 8 -2 c˚ ، یک ماه در 20- c˚"
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
راهنمای جمع آوری نمونه
لوله را به اندازه مناسب از خون بیمار پر نموده و حداقل 4 بار آن را به آرامی سر و ته کرده تا مخلوط شود.نمونه دو بار سانتریفوژ شود.نمونه سریع جدا گردد. از تکرار چرخه ذوب و انجماد خودداری گردد.
اطلاعات لازم از بیمار
سن بیمار
معیار رد نمونه
"حجم کم ، همولیز"

اطلاعات بالینی
کمبود آنتی ترومبین که یک پروتئین آلفا-2 گلوبولین ضد انعقادی طبیعی است و در کبد تولید شده،سبب افزایش خطر ابتلا به ترومبوزهای وریدی بدلیل افزایش وضعیت انعقادپذیری خون می‌گردد.شکل اکتسابی کمبود آنتی ترومبین شایعتر از نوع ارثی آن می‌باشد.ابتدا باید پایش عملکرد انجام گردد،چرا که هر دو نوع فقدان نوع I و II ارثی آنتی ترومبین ردیابی خواهند شد.سطوح آنتی ترومبین در مواردی مانند مصرف کومادین ممکن است افزایش یابد و در مقابل در مواردی مانند مصرف هپارین ،بیماری کبدی،ترومبوز(مثل آمبولی ریوی،انفارکتوس حاد قلبی و ترومبوفلبیت)انعقاد داخل عروقی منتشر(DIC)،جراحی،سندرم نفروتیک،مصرف OCP و حاملگی،و فقدان خانوادگی و ارثی سطح آنتی ترومبین کاهش می‌یابد.
احتیاط ها
هپارین کوفاکتورII که یک مهارکننده طبیعی ترومبین است در برخی کاوش های مبتنی بر ترومبین ممکن است موجب نتایج بالا به صورت کاذب شود.در صورتی که کاوش عملکرد صورت نگیرد و فقط کاوش آنتی ژنی انجام شود،فقدان نوع II آنتی ترومبین ممکن است شناسایی نشود.استروئیدهای آنابولیک،آندروژن ها،وارفارین و OCP حاوی پروژسترون ممکن است سطوح آنتی ترومبین را افزایش دهند در حالی که فیبرینولیتیک ها،هپارین، ال-آسپارژیناز و OCP حاوی استروژن ممکن است سطوح آنرا کاهش دهند.