مورد استفاده
تشخیص سندرم Reye، اختلالات متابولیک سیکل اوره ، اسیدوری آلی، انسفالوپاتی کبدی
نام روش اندازه گیری
photometeric
نام های مشابه
NH3 خون

نوع نمونه
"پلاسما EDTA
حجم نمونه
1 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
"20 دقیقه در دمای 4 c˚ ، سه ماه در 20- c˚"
حمل و نقل نمونه
در 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
راهنمای جمع آوری نمونه
جدا سازی در سانتریفوژ یخچال دار انجام شود.
اطلاعات لازم از بیمار
سن بیمار
معیار رد نمونه
"حجم کم، همولیز،ایکتریک،لیپمیک"
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
قبل از نمونه گیری بیمار باید از کشیدن سیگار خودداری نموده و دست خود را نیز مشت نکند.

اطلاعات بالینی
از این تست برای تشخیص سندرم Reye، اختلالات متابولیک سیکل اوره ، اسیدوری های آلی، انسفالوپاتی کبدی و جهت پایش بیمارانی که تحت درمان تغذیه ای از راه وریدی می‌باشند می توان سود جست. آمونیا در موارد زیر افزایش پیدا می‌کند: بیماری کبدی،عفونت مجاری ادراری همراه با استاز و اتساع،سندرم Reye، اختلالات سیکل اوره، سندرمHHH ( هیپراورنیتینمی، هیپرآمونمی،هیپرسیترولین اوری ) ، اختلالات آلی مشخص مانند پروپیونیک،متیل مالونیک و ایزووالریک اسیدمی،در برخی از نوزادان طبیعی ( که معمولا ظرف مدت 24ساعت به حد طبیعی میرسد.) تغذیه کامل از راه ورید، خونریزی دستگاه گوارشی و درمان با والپروات سدیم. نیز تعیین سطح آمونیا در نوزادانی که دچار مشکلات عصبی هستند،در مواردی که لتارژی همراه با تهوع و استفراغ غیر قابل توجیه وجود دارد و در موارد انسفالوپاتی بایستی انجام گردد.در سندرم Reye،افزایش چشمگیر آمونیا ،AST،ALT و PT وجود دارد در حالی که سطح بیلی روبین طبیعی است.
احتیاط ها
همسویی بین سطوح آمونیا در خون و کمای کبدی ضعیف است. تعیین میزان آمونیا بیان کننده قابل اعتمادی از قریب الوقوع بودن کمای کبدی نمی باشد.همچنین میزان آمونیا در اختلالات سیکل اوره همیشه افزایش نمی‌یابد.رژیم پرپروتئین سبب افزایش آمونیای پلاسما می‌گردد.سطوح آمونیا در خونریزی های معدی-روده ای بالا رفته و نیز در افرادی که مبتلا به هیپرتانسیون ورید پورت به همراه سیروز هستند،گردش خون کبدی تغییر یافته و سبب افزایش سطوح آمونیا در خون می‌گردد. ورزش شدید ، استعمال دخانیات ، بستن تورنیکه به مدت طولانی و همولیز می‌توانند باعث بالا رفتن مقدار آمونیا در خون شوند. داروهائی که ممکن است موجب افزایش آمونیا در خون شوند عبارتند از استازولامید، الکل ، کلرید آمونیوم ، باربیتورات ها، نارکوتیک ها، دیورتیک های لوپ و تیازیدها. در حالی که مصرف لاکتوز،لوودوپا، نمک های پتاسیم و آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف مثل نئومایسین ممکن است موجب کاهش آمونیا در خون شوند.